Przepisy rozgrywania freestyle (styl dowolny) 2011
1. Liczba eliminacji
a. nie więcej niż jedna pojedyncza eliminacja będzie przeprowadzana podczas zawodów,
b. nie więcej niż jedna podwójna eliminacja będzie przeprowadzana podczas zawodów,
c. eliminacja pojedyncza i podwójna może być zastąpiona dingle eliminacją dla kategorii seniorów mężczyzn lub sesją pokazową (expression) dla pozostałych kategorii.
2. Punktacja
a. zawodnik będzie oceniany, gdy znajdować się będzie w określonym obszarze zawodów. Decyzja czy zawodnik jest w, lub poza obszarem zawodów będzie podejmowana według uznania sędziego,
b. jedna lub dwie grupy sędziów, każda z nich składająca się z nieparzystej ilości sędziów i nie mniejszej niż 3, będzie oceniało heaty. Wyniki poszczególnych zawodników będą wpisywane w tabelę wyłaniającą rezultaty heatu,
c. sędziowie nie będą przydzielać trikom wartości liczbowych, ale będą prowadzili zapis z krótkimi notatkami wykonanych trików na każdym halsie podczas heatu. Będą również zapisywać krótką notatkę z wyjaśnieniem ich decyzji. Obserwacja heatu ma pierwszeństwo nad zapisywaniem trików,
d. wszystkie sędziowskie arkusze dla każdego heatu mają mieć naniesione pełne nazwisko lub rozpoznawalne inicjały sędziów oceniających heat,
e. sędzia główny musi być w stanie odczytać ręcznie pisane notatki poszczególnych sędziów i być w
stanie wyjaśnić decyzje zawodnikom.
f. triki będą punktowane, gdy wybicie nastąpiło w obszarze zawodów
3. Kryteria oceniania
a. ocena sędziowania będzie oparta na całym heacie a nie indywidualnych trikach. Zawodnik, który zaprezentował tylko jeden bardzo trudny trik i niewiele więcej, nie będzie oceniony tak wysoko jak zawodnik, który wykonał wysokiej jakości triki podczas całego heatu,
b. heaty będą oceniane na podstawie ogólnego wrażenia, które będzie oparte o następujące elementy:
i. trudność techniczna trików ustanych podczas heatu. Należy zwrócić uwagę, że triki „łączone” nie będą automatycznie ocenione wyżej niż „normalny” trik (np. kiteloop-slim kontra slim). Wszystko jest zależne od jakości wykonania (moc) a oceniając trik z kombinacją kiteloop / downloop w porównaniu do regularnego triku od dodatkowej mocy i wysokości uzyskanej dzięki kiteloopowi / downloopowi. Trudność techniczna niskich trików jest uzależniona od prędkości przed wybiciem i po lądowaniu triku oraz czasu w powietrzu i jakości (ułożenie linek) podczas wykonywania triku. Wylądowane niskie triki z wysokim stopniem technicznej trudności zwiększają szansę wygrania heatu,
ii. moc podczas wykonywania triku. Moc będzie rozumiana jako połączenie:
- prędkości przed wybiciem i po lądowaniu triku,
- pozycji latawca poniżej 45 stopni podczas wykonywania triku,
- wysokości i odległości triku.
iii. współczynnik ryzyka – jest uzależniony od technicznego i fizycznego zaangażowania zawodnika, długości trwania momentu krytycznego, czasu w powietrzu i jakości (ułożenie linek) oraz energii włożonej w wykonanie triku,
iv. urozmaicenie trików wykonanych w heacie na obu halsach. Powtarzanie trików na tym samym halsie zmniejszy szansę wygrania heatu. Powtarzanie trików na obu halsach (triki „na switchu”) zwiększa szansę wygrania heatu,
v. wysokość trików. Ten element będzie szczególnie brany pod uwagę podczas silnych wiatrów ale tylko wówczas, gdy wysokość jest uzyskana wraz ze współczynnikiem ryzyka i trudnością techniczną,
vi. płynność – płynność podczas wykonywania trików zaliczonych podczas heatu, pomiędzy różnymi kolejnymi trikami i podczas lądowań.
vii. styl – ekstrawagancja i postawa zawodnika podczas prezentowania się w heacie,
vii. innowacja – triki, które nigdy wcześniej nie były wylądowane w zawodach.
c. przekraczanie granic (z kontrolą) zwiększa szansę wygrania heatu,
d. upadki są ignorowane przez sędziów i nigdy nie wpłyną na ogólna ocenę zawodnika, jednakże gdy zawodnik ciągłe upada to wówczas jest to trudne do oceny,
e. triki są oceniane od momentu wybicia do lądowania,
f. ogólnie ujmując sędziowie będą doceniać bardziej jakość trików niż ich ilość.
4. Inne elementy oceny
a. jakikolwiek handle pass zakończony dociągnięciem baru z pomocą leasha będzie traktowany jako upadek i z tego powodu nie będzie punktowany,
b. chicken loop jest traktowany jako część baru. Przechwycenie baru za chicken loopa będzie dawało punkty za trik, jednakże nie tyle samo jak za czyste przełożenie,
c. jeśli zawodnik „przymoczy” lądowanie ale nie zgubi deski, wówczas sędziowie będą przyznawać punkty za trik. Każdy z sędziów zdecyduje według własnego uznania czy to był upadek czy też „przymoczenie” oraz jaką wartość stanowił taki trik.
5. Start i zakończenie
a. heaty będą startowane zgodnie z następującym systemem:
|
Flaga |
Sygnał |
Minuty do startu |
|
Czerwona w górę |
Ostrzeżenia |
Początek okresu przejściowego |
|
Czerwona usunięta, żółta w górę |
Jednej Minuty |
1 |
|
Żółta usunięta, zielona w górę |
Startu |
0 |
b. heaty będą kończone zgodnie z następującym systemem:
|
Flaga |
Sygnał |
Minuty do końca |
|
Zielona usunięta |
Ostrzeżenia |
1 |
|
Czerwona w górę |
Końca heatu; Początek kolejnego okresu przejściowego |
0 |
6. Długość heatów i okresów przejściowych
Długość heatów i okresów przejściowych musi być wywieszona na Oficjalnej Tablicy Ogłoszeń 15 minut przed danym heatem.
7. Powtórzenie heatów
Sędzia główny ma prawo powtórzyć heaty w przypadku rozbieżności na arkuszach sędziowskich. Jeśli to możliwe decyzja o powtórzeniu heatów ma być podjęta przed ogłoszeniem zwycięzcy danego heatu.
8. Udostępnienie arkuszy sędziowskim zawodnikom
Zawodnicy mają prawo sprawdzić własne arkusze sędziowskie jedynie u sędziów.
9. Odwołania od decyzji sędziów
Jeśli zawodnicy czują się pokrzywdzeni przez decyzje sędziowskie mają to zgłosić na piśmie do władz organizujących zawody lub ich reprezentanta.
10. Kategorie wiekowe
a. juniorzy: poniżej 14 lat w roku zawodów,
a. młodzicy: pomiędzy 14 a 17 lat w roku zawodów,
b. seniorzy: pomiędzy 18 a 34 lata w roku zawodów; otwarta dla zawodników w każdym wieku,
c. mastersi: pomiędzy 35 a 44 lata w roku zawodów.
| « poprzednia | następna » |
|---|
